QUIDO QUIRINI
Quido Quirini is the pen name of a historical novelist and fable writer. His special style fascinates the reader and offers valuable insights. Through the mix of stories interspersed with factual backgrounds, his stories stimulate us to think about life and social themes.
QUIDO QUIRINI's PUBLICATIONS
CONFESSION SECRETS
ABOUT
MONEY , POWER AND SEX
IN THE MIDDLE AGES
HISTORICAL NOVEL IN PARTS
INSPIRED BY FACTS
This intriguing historical sequel is set in fourteenth-century France and Italy and deals with the social background and developments during the life of writer, Latinist and diplomat FRANCESCO PETRARCA (1304-1374), who is considered the founder of the humanist Renaissance.
A versatile intellectual with a passion for poetry and the rediscovery of Greek and Latin writings, he is the central figure in the transition from the Middle Ages to the Renaissance.
It gradually becomes clear when and why the Middle Ages came to an end, and how and why the 'Third Period' predicted by the Italian mystic and monk Joachim of Fiore (1135-1202) dawned: the Humanist Renaissance as a breakthrough to the Enlightenment and Modern Times.
Francesco Petrarch (1304-1374)
statue in Arezzo (Italy)
In this historical novel it becomes clear that history winds through time like spirals of events. Events repeat themselves in their essence, but always just a little bit differently. These patterns become visible because the author Quido Quirini has succeeded in connecting the present with the past and the future via the confessional as a general narrator.
BOOK PART 1
THE HORSE OF ROME
​
​SUMMARY part 1:
​
In the first part of this frame story, two main characters alternate with their life stories: Eletta Petrarca, the mother of the later poet and ‘father of the Renaissance’ Francesco Petrarca, who is still a toddler at the time; and the widely underestimated Pope Clement V (1264-1314), who wants to move the church from Rome to Avignon, and explains why and how he is going to carry out this five-year mega-operation.​​​
​
Also curious about revelations of confessional secrets
about real medieval life?
​​​
THEN ORDER THIS NOVEL
an unconventional eyeopener for those who know nothing about it...
...or thought they knew everything about it...​
​
AVAILABLE AT BOOKSTORES OR ONLINE
​​​​​​​
I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy.
Eletta Canigliani Petrarca (1270 - 1319)
Pope Clement V (1264 - 1314)​​​​​
BOOK PART 2
​
THE CARDINAL QUESTION
SUMMARY part 2:
In the sequel to the book part 1 'The Horse of Rome', in this second part, 'The Cardinal Question', the personality of Eletta Petrarca develops further like in a Bildungsroman.
She increasingly realizes her lamentable position with her husband Pietro, from whom she becomes more and more estranged. Her love for him is over. She finds solace in her romantic memories of 'the party of first love' with her boyfriend Bart, when she was 15; and her comforting conversations with her mother and grandmother, her role models. She even learns to keep in touch with them in an esoteric way.
Pope Clement V finally decides to tackle and study the difficult dossier of 'Climate Change'; he encounters terrible secrets such as the year 536, the greatest disaster year ever; and the terrifying predictions by his camerlengo Vitellini. He oversees the consequences of global warming, such as the permanent migrations of people in search of food and livability, and realizes the relativity of his human intervention.
BOOK PART 3
THE BIRDS OF CONVENIENCE
SUMMARY part 3:
Prominent families in Europe in the fourteenth century were often related to each other through strategic arranged marriages. In part 3, Eletta's grandmother tells about her family's relationship with Francis of Assisi and the internal struggle within the mendicant order started by Francis in 1209.
Francis came from a wealthy family, but chose a life of poverty, prayer, nonviolence and care for the poor and lepers. His spiritual ideals clashed with the members who later joined his order, who advocated luxury and comfort. This conflict within the Franciscan order originated and was stimulated by the ecclesiastical politics from above.
The oldest known image of Francis of Assisi (1181-1226)
fresco in the monastery of San Benedetto in Subiaco (Lazio-Italy)
Franciscus became too popular within the church because of the living nativity scene he introduced, his love for nature, his peaceful approach to those who thought differently and his service to his fellow man. The trend quickly spread across Europe.
The then Pope Innocent III saw a threat in Francis's growing popularity and saw no financial benefits from poverty movements within his church.
Pope Clement V develops his ideas regarding a possible reorganization or transfer of the seat of the church and concludes that a reunification with the Eastern Orthodox Church in Constantinople is not an option.
However, a concrete threat to Rome from the east was averted by a mutual non-aggression pact with Sultan Osman I.
COMING SOON
part 4
THE NOMAD POPE
part 5
THE SECRET OF THE SCARAB
PREVIOUS PUBLICATIONS
2008 Fables of Guido part 1
The Merger of the Chicken and the Pig
...about the pros and cons of
partnerships...
2008 Fables of Guido part 2
The Notary on the Côte d'Azur
...about a stranded notary who makes the best of it...
2009 Fables of Guido part 3
Two Kings on One Throne
​
...major constitutional issues find their sublime solutions here...
Illustratie beeldend kunstenaar Rob Houdijk.nl
AMONG PROFESSORS​
​
-
Response from PROF. DR. CEES RIJNVOS (economics and philosophy) professor of general economics and public finance, dean of the faculty of law and rector magnificus of Erasmus University in Rotterdam, now Erasmus School of Law, member of the Senate and Scientific Council for Government Policy:
'An ambitious plan, such a historical novel about 'money, power and sex in the Middle Ages'. But I know your sharp analytical research and tenacity as a lawyer in combination with your frivolity as a fabulist and your clear columns from the time. And that gives me confidence in a thorough and at the same time pleasantly readable book'...
​
-
Response from PROF. J.TH. VAN HECK, classicist, professor at Leiden University, Rome expert and tour guide par excellence there, advisor to the Vatican:
'After the Vatican Council, everything would change permanently in the church of Rome. I know that church intimately, and I don't think those changes will survive in the long run...
​
-
Response by PROF. MR. CAREL ADRIAANSENS - professor at Maastricht University, Private Law section, and lawyer - to part 1, 'The Horse of Rome':
'Finished your book. This is breathtakingly good! Read in one go. Very special! Fascinating lecture on law, old and new history, philosophy, psychology, sexology and so much more than I learned in all of my education. Moreover, it is written in a tasty and accessible manner. Every teacher of history and classical languages should read this. My sincere compliments!'...
​
-
Response to part 1, 'The Horse of Rome', by PROF. MR. ELTJO SCHRAGE (professor of Roman law at the Free University (VU) and Private Law at the University of Amsterdam (UvA), Honorary professor at the Nelson Mandela Metropolitan University in Port Elizabeth in South Africa, and deputy justice at the Amsterdam Court of Appeal):
'The period you describe is somewhat familiar to me, albeit from a completely different perspective. Your frequent change of perspective keeps me thoroughly on my toes, and that makes the reading all the more exciting. You make extensive use of - sometimes by me well-known, sometimes not - quotes, which makes reading very lively for me.
For example, in my inaugural lecture at the VU at the time, I paid the necessary attention to the Franciscan Struggle for Poverty, so that the distinction you mentioned between Conventuals and Spirituals brings back many memories for me.
I see another fascinating memory, for example, on page 56: "Dum calidum fuerit, debetur cudere ferrum". Your own aphorisms are of a considerably higher level and often provide food for discussion. I saw something similar with your poignant metaphor on page 138. Could it be a coincidence that Theodoric invites Odoacer to the dinner that would prove fatal for his guest on the Ides of March? Or could there be an association with the anniversary of Caesar's death (also the Ides of March)?
Anyway, your text raises material for discussion on many points. Hopefully we will find the opportunity to do so...’
​
-
Compilation of extensive correspondence with PROF. GER GROOT philosopher, writer and reviewer, about part 1 'The Horse of Rome':
'I have now read a large part, somewhat overwhelmed by the enormous diversity of voices, text forms and perspectives that emerge there. The book is clearly based on an enormous amount of knowledge, which emerges from a multitude of perspectives. That makes reading an ever surprising experience, which keeps the curiosity going about what is yet to come... Point by point: You point out – including in your interviews – that history repeats itself in a number of respects. That is undoubtedly true. “By relating and comparing these phenomena over the centuries,” you write, “recurring cycles in a 'material continuity' become visible; and it is precisely these ever-updated patterns that make history interesting for the reader; he then oversees the mess of facts and dates, and gets a grip on history.' I don't know whether you can also foresee the future, as you say in the same interview. In addition to general long-term developments, chance elements also play a role in history. Historians have now returned to the idea that, against an undeniable background of long lines, the actions of individuals can also give history a more or less decisive turn. And individuals are always singular. You rightly remark that history does repeat itself, but 'never exactly the same, but as in rhyme'. You refer, among other things, to climate change, which also occurred in the 14th century (warming), and later turned into its opposite. That is certainly the case. In the novel 'Orlando' Virginia Woolf (who, among other things, consulted botanists) also elaborates on this.'
Parallels and contemporary concepts: 'Perhaps you intend to draw the reader's attention to the parallels, much like Pé Hawinkels deliberately smuggled in contemporary concepts in his translation work in order to nudge the reader (In his translation of Antigone he left Haemon once not buried 'outside the city' but 'outside the built-up area': a master find, I think). With your abundance of footnotes you almost seem to want to link the novel to a text genre that is foreign to it, or - otherwise said – to want to rehabilitate a rather scientific text-specific novelesque. Perhaps a bit like Joyce did in Ulysses... Between all that, the reader can easily become lost and disoriented. That may of course have been the intention of the book (there are also other examples of this, such as the intoxication-inducing novel 'The Invention of the World' by Olivier Rolin).
It remains that I admire your simultaneously broad and profound knowledge of the period you describe, and the steadfastness with which you remain standing amid your kaleidoscopic narrative'.
-
Comments from MR. BAUKE GEERSING, lawyer and historian, former KMA professional officer, former lecturer at the Faculty of Law of the University of Groningen, commissioner at KLM, among others, business advisor and former director of the national NOS broadcaster, opinion maker and author of two historical books, and co-author of a third historical book:
Reaction after a first reading:
I think I discover the parallel with the present tense. I have been browsing the internet about Clement V and I increasingly get the impression that you are busy writing down the truth about this pope. I think it's wonderful when someone doesn't let themselves be distracted by a 'prevailing' opinion and starts looking for the truth...
Later, after rereading:
I am re-reading your first book to review some parts, now that I wanted to go back through a bit after reading the second book.
I summarize my findings as follows:
“I like the chosen structure: the confessional as narrator; the development of the relationship between Eletta and Pietro, with implications for their family history; the way Pope Clement V is described in his family context; his relationship with his confidante, his dear friend McCullerne, in the historical context and the broader description of the social developments of the time, a wonderful find.
Both of your books have many philosophical layers that connect with the present tense. As a result, the crazy 14th century becomes a mirror for the crazy 21st century. You are constantly working on that connection and you do not hesitate to formulate opinions about it yourself, which are always thoroughly substantiated.
I find your use of aphorisms compelling, illustrating that the lessons from history, from so many centuries ago, are still relevant.
Sometimes I felt uneasy, because this insight also illustrates how thoughtlessly people act and how no lessons are learned from that history. Although Voltaire must have once said that history never repeats itself, man always does, I still think that you illustrate that Voltaire could have been more precise.
In your books you make it clear that man contributes to the fact that lessons from history are not sufficiently learned and in that sense history does repeat itself, namely that the fundamental mistakes that appeared at the time would not have had to be repeated now if lessons had been learned from them. and that lesson was passed on. Your description of climate developments then and now illustrates this.
Your books demonstrate in-depth research as the basis for these historical novels. The way you describe Clemens V's consideration and decision-making process with regard to the position of the Roman Catholic Church shows that you offer more than a historical description, and also of how such a far-reaching project is tackled, developed and can be completed and soon implemented. (p. 178, 'The Cardinal Question').
The psychological descriptions of the main characters enrich the books considerably. Here the writer himself is the narrator, or so it seemed to me.
The books also have great value as philosophical works because of the elaborations they contain. I especially found the description of duality and the logic associated with it beautiful and illuminating. I will limit myself to a few passages in your second book:
'The truth lies in the nuance, as with everything,' I read approvingly on p. 22 ('The Cardinal Question'). 'Everyone wants to feel affirmed' (p. 46). 'Everything comes to those who know how to wait' (p. 47). 'After all, everything is subjective and cannot be objectified' (p. 95). 'That amounts to a distortion of the original texts; therefore simply falsification of history and forgery' (p. 142). “…to sow despair and distrust, especially under the guise of defending certain values” (p. 144). 'If someone tells you 'the truth', look for the truth behind that truth; it is always there” (p. 334). 'When the shepherd goes astray, the sheep go astray; if he takes a wrong turn, the herd follows.” (p. 358).
I have not touched on many aspects now.
What struck me was your call to rehabilitate Clement V (P. 303). There is a connection here with my book about Captain Raymond Westerling, who, according to my research, also deserves rehabilitation.
Apparently I missed something: Who is this Quirinus who can wait a while? (p. 317).
In short, your books are a quest for the truth, which is more than your truth; the truth about the history of that crazy 14th century.
I read both books with great pleasure, they have enriched my thinking and therefore my life.
I think they are masterpieces that anyone interested in history, philosophy, the great challenges of a crazy era, should read. Were that to happen, then a better fate could await us.
​​
READERS' COMMENTS
Charley:
Het is duidelijk, dat de schrijver van dit boek jarenlang research heeft gedaan. Hij heeft mij spelenderwijs, door middel van dit prachtige verhaal, kennis laten maken met een deel van de geschiedenis, waarvan ik voorheen vrijwel niets wist.
​
Ad:
Ik heb het boek gelezen, heel boeiend en smaakt naar meer. Vooral ook de stijl is bijzonder!
Klaas en Riet:
Petje af voor jouw schat aan kennis en de gave om op een begrijpelijke, laagdrempelige manier lezers zoals wij zijn te enthousiasmeren!
​
Isabelle:
Deze roman is een prettig leesbare carrier van historische feiten.
Tonnie:
Ik denk, dat ik, als ik het helemaal gelezen heb, er méér van zal hebben opgestoken dan na mijn zes jaar gymnasium-alfa.
​
Aart:
Ik ben begonnen met jouw deel 1 van, naar het zich laat aanzien, zeer uitgebreide pennenvrucht. Hoewel het een hele kluif is, moet ik bekennen dat datgene wat ik gelezen heb erin gaat als Gods woord in een ouderling.
Pauline:
Eerste deel met veel plezier gelezen. Super interessant onderwerp en bijzondere hoofdpersonen. Leuk dat ze beiden totaal verschillend zijn. Ben nieuwsgierig hoe dit samen gaat komen. Vlot geschreven met veel historische feiten! Het begin is zo pakkend, en dan zit je vervolgens veel verder in het verhaal. Benieuwd wat er is gebeurd; dat is een goed teken. De combinatie van historische feiten en roman is erg leuk. Ik zou heel graag boek deel II willen lezen.
​
Coen:
Heel goed en buitengewoon gedetailleerd! Kende zelf redelijk veel over deze periode, maar toch nog wat opgestoken. Hoe je schrijft is duidelijk en overzichtelijk. Deze wijze van schrijven, met een verhaal en feiten, is eigenlijk de leukste manier van lezen. Het wordt dan meer levendig. Mijn complimenten!
​
Eva:
Of ik het een ‘leuk’ boek vond? Ik zou het eerder willen omschrijven als ‘mooi en aangrijpend’.
​
Derk:
Je schrijfstijl spreekt me aan. Alsof ik je het hoor vertellen. Kun je er een podcast of luisterboek van maken? Ik geniet er elke dag van. Je schrijft mooi en aansprekend en de noten zijn een dimensie ‘an sich’. Ik kan niet laten om me daarin te verdrinken. Nog dank voor het prachtige college over de oudheid. Van genoten! Tegen jouw eruditie kan ik lang niet op, maar dat geeft niet. Ik geniet er enorm van en pak graag alles op wat je rondstrooit. Een waar feest en een boek om op terug te grijpen. Een naslagwerk verstopt in een roman. Heel leuk om elkaar eens echt te spreken. Succes met deel 2 en 3. Komt vast goed. Kwaliteit komt altijd boven drijven.
​
Kees:
Ik heb je eerste deel gelezen, en denk dat er heel veel stof voor een boeiend interview in zit, bijvoorbeeld via een kwaliteitspodcast!
Wim:
Het boek deel 1 'Het paard van Rome' is een levendige beschrijving van het beklemmende bestaan in de middeleeuwen, waarin de kerk van Rome zijn macht aangreep om de bevolking te kunnen overheersen. Ook neemt dit boek je mee naar de bekende plekken in Zuid-Europa die velen zullen herkennen van vakantietripjes, die daardoor nog meer gaan leven. Bovendien vind ik het, als latinist en liefhebber van de historie, een prachtige beschrijving uit een donkere periode. Ik kijk uit naar deel 2.
​
Ingrid:
Mijn leeservaring:
- m.b.t. boek deel 1 'Het Paard van Rome'
Interessant boek dat je mee terug neemt in de roerige tijden van de middeleeuwen en veel leert over de diverse bevolkingsgroepen die elkaar proberen te overheersen. Boeiend verteld ook vanuit kerkelijk oogpunt als stille getuige door ‘de biechtstoel.’ Voetnoten lichten zonodig bij. Het boek blijft boeiend door de persoonlijke geschiedenis van Pietro en Eletta en de overdenkingen van de vernieuwende paus.
- m.b.t. boek deel 2 ‘De Kardinale Vraag’
In een stuk uitgelezen net als deel 1. Prachtig en boeiend en heeft mij veel meer inzicht gegeven in de geschiedenis van de roomse kerk. Kijk uit naar deel 3.
Complimenten voor gedegen onderzoek en ondanks vaak donkere historische feiten blijft t een luchtig gehouden liefdesroman.
PRESS
​
Website Humanist University Nieuw Wij
​
‘History repeats itself but never exactly the same’
INTERVIEW with QUIDO QUIRINI
by Theo Brand - the 8th of April 2023
​
On the occasion of the publication of the historical novel
' part 1 ‘The Horse of Rome’ in November 2022
​
​
​
​
​
​
​
photo Eveline de Bruin – Pixabay
​
Wie denkt dat de seksuele revolutie van de jaren zestig – met vrije seks, trio’s en partnerruil – exclusief was in de geschiedenis, heeft het mis. Keizer Augustus verbande ooit zijn dochter Julia en zijn vriend Ovidius vanwege hun frivoliteiten in strijd met zijn strenge zedenwetten. In de dertiende eeuw kwam er een seksuele opleving. Zo komt alles een keer terug. In de roman ‘Het Paard van Rome’ over het leven van dichter Francesco Petrarca verbindt schrijver Quido Quirini (schrijversnaam) via de biechtstoel als algemeen verteller het heden met het verleden en de toekomst. Een gesprek met de schrijver van deze nieuwe roman.
​
Hoe voorkomt u dat de beschrijving van waar gebeurde geschiedenissen verwordt tot een gortdroge opsomming van feiten en jaartallen?
​
“In de eerste plaats door de vorm waarin het verhaal is gegoten. Daarvoor is gekozen voor de afwisselend geanimeerde en stemmige historische roman, genaamd ‘Biechtgeheimen over Geld, Macht en Seks in de Middeleeuwen’. Onlangs verscheen deel 1 van die vervolgroman, ‘Het Paard van Rome’, een duidelijke knipoog naar ‘het paard van Troje’. In de vervolgroman komen in directe en indirecte dialogen bekende personen als Dante, Petrarca, Boccaccio en vele andere grote namen aan het woord en tot leven.
​
In de tweede plaats door de inhoud, die beoogt een ‘driedimensionale cyclische geschiedbeschrijving’ te zijn, en dat is nieuw. Daarin is de lengte van de voortgaande ‘platte’ tijdslijn gecombineerd met voetnoten, die de geïnteresseerde lezer op de ‘hoogte’ brengen van de achtergronden. Terwijl de ruimtelijke ‘diepte’ wordt gecreëerd door de biechtstoel als polyhistor, de algemene alwetende verteller, die bepaalde tijdsverschijnselen plaatst in een ruimtelijk perspectief dan wel retrospectief van weerkerende cycli. Daarmee worden lijnen van het verleden doorgetrokken naar het heden en de toekomst, waardoor cycli van opkomst – bloei – ondergang worden geactualiseerd. Wie de geschiedenis kent, kan zo de toekomst voorzien.”
​
Laat de geschiedenis zien dat niets nieuw is en alles weer terugkomt?
​
“Ons tijdsgewricht toont veel overeenkomsten met de veertiende eeuw, door schrijfster Barbara Tuchman in haar gelijknamige roman ‘De waanzinnige veertiende eeuw’ genoemd: Oorlogen met de daaraan inherente vluchtelingen en kredietcrises, een leeglopende kerk, godsdiensttwisten, genocides, seksuele revoluties, klimaatopwarming en pandemieën, dat alles afgewisseld door frivoliteiten en decadentie; een en ander als blauwdruk voor onze tijd.
​
Door die verschijnselen door de eeuwen heen met elkaar in verband te brengen en te vergelijken worden weerkerende cycli in een ‘materiële continuïteit’ zichtbaar; en juist die zich steeds actualiserende patronen maken de geschiedenis voor de lezer interessant; die overziet dan de brij van feiten en jaartallen, en krijgt vat op de geschiedenis.”
​
Geldt dat zelfs voor klimaatverandering?
​
“Jazeker. De huidige spiraal van klimaatopwarming bestond ook in de veertiende eeuw. In 1305, het jaar waarin de roman een aanvang neemt, was het in Zuid-Europa zo warm en droog, dat groenten- en fruitteelt, evenals wijnbouw, onmogelijk waren geworden; grote delen van Zuid-Europa verwoestijnden bij gebrek aan regen, met hongersnoden tot gevolg. De wijnbouw was langzaam naar het noorden boven de lijn Bordeaux – Avignon verhuisd; naar België, Engeland, Duitsland en Nederland, en zelfs naar Scandinavië: ‘Groenland’ was toen door gesmolten sneeuw en ijs groen, en ook Finland dankt zijn naam eraan: vin-land, wijnland. Daarom ook werden de druivenvelden voor de wijn van de paus verplaatst naar Châteauneuf-du-Pape, het nieuwe wijnkasteel van de paus in Carpentras. Ook vandaag de dag trekt de lijn van de wijnbouw omhoog; de door de Kleine IJstijd gedecimeerde middeleeuwse wijnbouw in Nederland groeit jaarlijks, zodat Nederland inmiddels zo’n 170 wijngaarden telt.
​
De klimatologische opwarming, die, net als tegenwoordig, de mensheid in z’n angstgreep hield, zou een onverwachte omslag krijgen: In 1309 volgde een buitengewoon strenge winter ten teken dat het klimaatoptimum ten einde liep. En vanaf 1315 begon een ramp van aanhoudende grote slagregens; men sprak zelfs van ‘een nieuwe zondvloed’: Akkers, mensen en dieren verdronken en gewassen rotten weg. Het regende tot 1322. Toen was de dampkring zodanig afgekoeld, dat geleidelijk de ‘Kleine IJstijd’ ontstond met uitlopers tot in de 20e eeuw. Grachten, rivieren en zelfs zeeën bevroren; de middeleeuwse ‘winterlandschappen’ van winterschilders als Avercamp, Jeroen Bosch en Pieter Brueghel zijn de stille getuigen daarvan. Door de bevroren rivieren kon Napoleon ongehinderd richting Moskou opmarcheren, maar dezelfde vrieskou zou Napoleon uiteindelijk de das om doen.”
​
Dus de geschiedenis herhaalt zich?
​
“In mijn roman wordt de uitdrukking ‘L’histoire se répète’ bewaarheid: de geschiedenis herhaalt zich met een cyclische regelmaat; nooit precies hetzelfde, maar als op rijm. De lezer raakt langzaam vertrouwd met het inzicht van een cyclische ordening in de tijd. Wie de geschiedenis bestudeert, ontdekt een groot aantal clusters van repeterende breuken, die zich als een soort DNA-slingers door de geschiedenis slingeren, zoals epidemieën en pandemieën.
​
Pest-achtige epidemieën zagen we in 430 voor Christus in Athene, de Attische plaag; in 165 de pest van Antoninus; rond 250 de pest van Cyprianus; in 541 de pest van Justinianus; in 746 de pest van Constantinopel. En na een pauze van zeshonderd jaar brak in de middeleeuwen overal in Europa ‘de Zwarte Dood’-pest uit met naar schatting wereldwijd 75 miljoen doden. In ons tijdsgewricht kennen we de Spaanse griep en de recente Corona-pandemie. Hand in hand met dit soort pandemieën gingen de eveneens cyclische vervolgingen van de christenen en joden als zondebokken, die er de schuld van in de schoenen geschoven kregen.”
​
Dat zich herhalende geldt ook voor de seksuele moraal?
​
“De geschiedenis kent perioden van seksuele vrijheid, steevast afgewisseld door inperkingen daarvan: Keizer Augustus stelde nieuwe zedenwetten in om de bandeloosheid na een reeks van oorlogen aan banden te leggen. In het jaar 8 verbande hij zijn eigen dochter Julia en zijn vriend en hofschrijver Ovidius ieder naar een andere uithoek van zijn rijk om een voorbeeld te stellen tegen hun openlijke frivoliteiten in strijd met die zedenwetten.
​
Halverwege de dertiende eeuw schrok de door de kerk van Rome doodgezwegen monnik Joachim van Fiore de wereld op met zijn voorspelling van ‘de Derde Periode’, een periode van de ‘Vrije Geest’, waarin kerken en priesters overbodig zouden worden en de individuele mens zelf zijn beslissingen zou kunnen nemen. De burgers namen alvast een voorproefje daarop door het praktiseren van vrije seks. Dit zeer tegen het zere been van de steile paus Innocentius III, die hiertegen een strenge zedenwetgeving introduceerde van ‘dagelijkse zonden’ en ‘hoofzonden’.
​
Een soortgelijke reactie zagen we in het negentiende-eeuwse ‘Victoriaanse Tijdperk’: Het financiële succes van het imperialisme en de industriële revolutie maakte de weg vrij voor een welig tierende ‘seksuele revolutie’ onder invloed van de toen vrij als geneesmiddel verkrijgbare cocaïne; in Amsterdam stond aan de Duivendrechtsekade 67/68 de Nederlandse Cocaïne Fabriek, en Nederland was de grootste cocaïneproducent ter wereld. Hoewel koningin Victoria er zelf ook wel pap van lustte, werd haar naam spreekwoordelijk voor haar stijfburgerlijke moraal; ook drugs en de bestrijding ervan zijn van alle tijden en in clusters te vatten. De volgende cycli van losse zeden vormde het escapisme van de Art Nouveau, en de seksuele revolutie van de jaren zestig.”
​
Wat kunt u vertellen over de roman?
​
“’Het paard van Rome’ is een raamvertelling, waarin twee hoofdpersonen afwisselend hun verhaal vertellen: Eletta Canighiani, moeder van Francesco Petrarca, de latere gelauwerde dichter en ‘Vader van de Humanistische Renaissance’, die dan nog een peutertje is. En anderzijds paus Clemens V, de nieuwe pas benoemde jonge Frans-Occitaanse paus. De biechtstoel, die alle eeuwen overziet, licht de lijnen van het verleden toe en trekt die door naar het heden en de toekomst. In de volgende delen van de roman komen ook andere historische figuren afwisselend aan het woord.
​
Eletta is in 1302 met haar man Pietro Petrarca en met Dante, diens jeugdvriend en collega-raadslid van de Florentijnse stadstaat, voor het leven uit Florence verbannen en gedeporteerd; de Petrarca’s naar het Ghibellijnse Arezzo, Dante naar Ravenna. Alle bezittingen zijn hen afhandig gemaakt door hun politieke tegenstanders, de Ghibellijnen, en op hun hoofd is een prijs gezet. Daarom vluchtten Pietro en later Eletta met hun zoontje Francesco uit Arezzo naar het Welfische Incisa, een voorstadje net buiten Florence, waar zij zijn ondergedoken in het buitenhuis van Pietro’s vader.
​
Eletta vereenzaamt daar, haar huwelijk met Pietro is al tijdens de wittebroodsweken op de klippen gelopen, en zij kampt met een onbehandeld PTSS-syndroom. Zij is blijven steken in haar rooskleurige jeugd in Florence. Ze kijkt terug op haar jonge leven en op de romance met haar eerste grote liefde. Pietro reageert anders op zijn verlies. Zij groeien volledig uit elkaar. Binnen de historische roman ontstaat zo een psychologische ‘Bildungsroman’, die de ontwikkeling van beide personages beschrijft. De roman is daarnaast als sleutelroman te beschouwen, omdat de namen van vele personen uit piëteit zijn verbasterd.
​
Paus Clemens V bestudeert in zijn zoektocht naar een geschikt rolmodel de klassieke oudheid en de middeleeuwen, waarbij de lezer over zijn schouder meekijkt en zo een totaaloverzicht over de cyclische wereldgeschiedenis van toen krijgt. Hij heeft tot zijn inwijding in november 1305 een half jaar uitgetrokken voor een reorganisatieplan voor zijn kerk, die op instorten staat. Paus Clemens V besluit uiteindelijk, na ampele afwegingen, zijn kerk te verplaatsen van Rome naar Avignon.
​
De roman is geschikt voor iedereen met interesse in filosofie, geschiedenis, kunst, literatuur, politiek en religie; kortom voor mensen met een brede maatschappelijke belangstelling. De roman is naar mijn idee laagdrempelig door de toelichtingen in voetnoten; en Latijnse termen worden onmiddellijk gevolgd door een Nederlandse vertaling.”
​
Quido Quirini – The Horse of Rome (2022)
Publisher Ad Fontes
ISBN 9789464436914
© 2022 by QUIDO QUIRINI